این عصر برند مستقل کفش کتانی است. نمیتوان گفت که قبلاً برندهای مستقلی را ندیدهایم، اما با توجه به تعداد زیادی برنامه رسانههای اجتماعی که به افراد پلتفرم میدهند، به نظر میرسد که برندهای مستقل بیش از هر زمان دیگری از این توجه استفاده میکنند. همانطور که آنها باید.
به نظر می رسد نه تنها برندهای مستقل کفش کتانی در معرض دید بیشتری قرار دارند، بلکه اکنون احساس می شود که خود جامعه کفش های کتانی بیشتر به آنچه که آنها ارائه می دهند علاقه مند هستند. برای طولانیترین زمان، اگر نایک، جردن برند، ییزی یا آدیداس نبودید، تودهها نمیتوانستند چیزی را به جان بخرند. بله، شما هنوز سر کفش «واقعی» خود را داشتید که در همه کفشهای کتانی منهای نام تجاری و لوگو بود. برای آنها، تنها پیش نیاز این بود که یک کفش ورزشی باید دوپینگ باشد. و بیشتر استقلالیها در همین راستا عمل میکنند.
برندهای مستقل چیزی را به ما ارائه می دهند که اکثر برندهای اصلی کفش کتانی چیز جدیدی را یا نمی توانند یا تمایلی به انجام آن ندارند. در حالی که اکثر برندهای معتبر تمایل دارند که ایمن بازی کنند، مارک های مستقل - در بیشتر موارد - سعی می کنند خارج از چارچوب فکر کنند. و این به طور کلی به این دلیل است که آنها مجبور هستند. آنها این تجمل را ندارند که روی افتخارات خود استراحت کنند، زیرا هیچ چیزی را ایجاد نکرده اند. حداقل نه در همان سطح.
در مورد آن فکر کنید.
نایک مجبور نیست از فروش Dunk Low یا Dunk SB درآمد کسب کند، زیرا مردم آن را فقط به دلیل قوی بودن Dunk Low یا Dunk SB خریداری می کنند. برند جردن مجبور نیست از فروش Air Jordan Retro 1 High OG درآمد کسب کند، زیرا افراد زیادی آن را صرفاً با این فرض که Air Jordan 1 است خریداری می کنند. آدیداس و Yeezy مجبور نیستند از فروش 350 Boost درآمد کسب کنند. یا هر شبح الاغ زشت دیگری که آنها را رها می کنند، زیرا تعداد زیادی از مردم هستند که مایل به خرید آن هستند فقط به دلیل اینکه Yeezy است. برای اکثر برندها و همکاران با سابقه، نام و لوگوی آنها چیزی است که محصولات آنها را تعالی می بخشد، در حالی که برای یک برند مستقل، کیفیت و خلاقیت محصول چیزی است که نام آنها را بالا می برد. برندهای مستقل باید هر پنی، دلار و مشتری را به دست آورند. زندگی و مرگ کارآفرینانه در هر فروش وجود دارد.
آسان نیست
لعنت، حتی اگر از سطح طراحی به آن نگاه کنید، میزانی از مسئولیت پذیری وجود دارد که هم به عنوان صاحب کسب و کار و هم به عنوان طراح، همتایانشان در برندهای اصلی کفش کتانی از آن مصون هستند. به همین دلیل است که من مجبور شدم کلاه خود را به Mache 275s و Sia Collectives دنیا سرازیر کنم. هر طور که شما در مورد کفش های آنها احساس کنید، آنها مسئول هر طراحی هستند. آنها اعتبار را به دوش می کشند و بسته به استقبال مصرف کننده، مقصر هستند. بله، ما در مورد Tinker Hatfields، Eric Avars و Jason Petries می دانیم، اما بیشتر طراحان با ناشناس بودن آنها محافظت می شوند. اگر یک شبح چرند یا رنگارنگ ظاهر شود، مردم برند را مقصر می دانند نه طراح. اکثریت مردم حتی نمیدانند چه کسی را بهطور خاص برای انتشار بد سرزنش کنند. و شاید به همین دلیل است که برندها مانند گذشته طراحان خود را برجسته نمی کنند. (من فکر می کنم آنها باید، اما این یک مقاله برای یک روز دیگر است). در پایان، حجم خاصی از موسیقی وجود دارد که طراحان کفش های کتانی مستقل باید با آن روبرو شوند که آنهایی که در لیگ های بزرگ هستند از آن عایق صدا هستند. و فقط بر اساس آن، شما باید به موکسی خلاق آنها احترام بگذارید.
پس تمام این فشار را بگیرید و آن را زیر ذره بین بازیکن NBA قرار دهید. جایی که هر موفقیت، و هر شکست، سرفصل مقالهای است که هیچکس نمیخواهد آن را بخواند، اما تبدیل به روایتی میشود که همه میخواهند علنا آن را تشریح و روانکاوی کنند.
لنگستون گالووی، کارشناس NBA، کسی که هرگز از چنین چالشی دوری نمیکند، اولین کفش ورزشی خود را با نام lgONE با نام تجاری مستقل خود به نام Ethics ساخته است. گفته می شود که کفش ها با اخلاق ساخته شده اند. این برند همچنین به این نکته اشاره می کند که کفش ها محصولی بدون حیوانات هستند. بنابراین می توان حدس زد که وقتی آنها می گویند «از نظر اخلاقی ساخته شده» به معنای عاری از تولید و ساخت توسط نیروی کار برده جهان سوم است. شخصاً، من فکر میکنم برجسته کردن هر دوی این ویژگیها بازاریابی هوشمندانهای از سوی آنهاست. این به طور همزمان آنچه را که شعار آنها موعظه می کند، "اخلاق یک انتخاب شخصی است" را تمرین می کند و به Enes Kanter Freedom یک برند کفش ورزشی کمتر می دهد که در مورد آن عوضی کند.
اما برگردیم به لنگستون…
او نه تنها از شانسها سرپیچی کرده و در NBA حرفهای برای خود ایجاد کرده است - بدون درافت - بلکه در جامعه کفشهای ورزشی نیز نامی برای خود دست و پا کرده است. لنگستون که از NBA G-League برای بازی در تیم هایی مانند نیکس، پیستونز و سانز کار کرده بود، اولین قرارداد کفش خود را با Q4 Sports -یکی دیگر از برندهای مستقل کفش ورزشی- در سال 2017 به دست آورد و به سرعت توجه این سفارش را به خود جلب کرد. کفش های ورزشی که او در بازی ها پوشیده بود. و اکنون با عرضه کفش ورزشی خاص خود، lgONE، شخص در حال حاضر رویای هر ورزشکاری را زندگی می کند.
خود کفش راحت به نظر می رسد. از نظر طراحی، مطابق با سایر سیلوئت های بسکتبال در بازار است. من فکر می کنم رنگ آمیزی یک مقدمه دوپینگ برای کفش کتانی است. طراحی کلی خود را به برخی از رنگبندیهای ناخالص میدهد، که باعث میشود من به رنگهای بالقوه او برای آینده علاقه مند شوم. در حال حاضر، اکثر اندازه ها قبلا فروخته شده اند. تعدادی 9 و 9.5 در وب سایت موجود است. بنابراین اگر یک مرد کوچکتر، یا یک زن کمی قد بلندتر هستید، هنوز فرصتی دارید که شلیک کنید.
اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد Ethics هستید، یا به دنبال تضمین یک جفت lgONE توسط Langston Galloway هستید، به EthicsTheBrand.com بروید، جایی که آنها با قیمت 120 دلار به فروش می رسند.
