نمی توانم بیان کنم که چقدر از داشتن چنین خوانندگان وفاداری به طور روزانه سپاسگزارم. هر روز به نظر می رسد که TEAMSBD به رشد و رشد خود ادامه می دهد و من شخصاً از همه شما برای رشد و حمایت تشکر می کنم.
هر روز از خواندن نظرات همه افراد از پست به پست و اینکه چگونه این به انجمنی برای همه علاقه مندان به کفش ورزشی تبدیل شده است، لذت می برم. یکی از آخرین نظراتی که واقعاً نظر من را جلب کرد، کامنتی بود که توسط آن نوشته شد dizzle1119 - از اینکه به درستی شما را با نام کوچکتان معرفی نکردم عذرخواهی می کنم. اما او ایده بسیار خوبی در مورد روشی دارد که نایک بتواند سیستم انتشار آنها را بهبود بخشد - ارجاع به شبح Nike Air Foamposite.
نگاهی به اینکه او چگونه میتواند سیستم انتشار نایکی بهتری را ایجاد کند، از نظر او در پست Nike Air Foamposite One "Gone Fishing" نگاه کنید. چند نفر از شما با این سیستم موافق هستید و آیا فکر می کنید کار می کند؟
به dizzle1119 ، از وفاداری شما به سایت و همچنین زمانی که به عنوان یک خواننده وفادار از روز خود صرف می کنید سپاسگزاریم.
تا زمانی که جفت Gone Fishin از بین برود، آنها سومین یا چهارمین غیرممکن برای انتشار Foamposite در حدود 9 تا 10 ماه خواهند بود. پس از چندین سال که میانگین انتشار فومپوزیت بین «آشغال داغ» و «مه» قرار داشت، سرانجام نایک شروع به حذف فومپوزیتهای داغ به صورت منظم کرد. دیدن این فومپوزیتهای بداخلاق بسیار جذاب است...اما اکنون نایک باید به طرفداران معمولی اجازه دهد یک جفت را بدون نیاز به تماس دوجین یا گذاشتن یک پشته در ebay دریافت کنند.
یکی از موارد زیر باید به زودی اتفاق بیفتد!
(آ). هر سال چند نسخه QS Foamposite برای Nike ID داشته باشید. آنها مجبور نیستند دائماً کفش ها را روی Nike ID بگذارند. فقط یک هفته با One و یک هفته با Pro….سالانه به ما فرصت دهید. اگر این اتفاق بیفتد، بسیاری خوشحال می شوند که 300 تا 400 دلار برای یک جفت فومپوزیت ساخته شده برای سفارش کاهش دهند.
(ب). کفشهای Foamposite را تا حدودی شبیه به Jordan XI عرضه کنید، به جز این که این کار را در آخر هفته تمام ستارههای NBA برخلاف فصل تعطیلات انجام دهید. فوم های "انحصاری" را به طور کامل حذف کنید و به سادگی 1-3 CW را هر سال در نقطه ای از آخر هفته تمام ستاره های NBA منتشر کنید. این برای Jordan XI کار می کند .... BIG TIME! آنها به معنای واقعی کلمه می توانند 200000 جفت تولید کنند و تقریباً هر قیمتی را بپردازند و هنوز هم مردمی در اطراف بلوک صف آرایی می کنند.
(ج). هر چند وقت یکبار یکی از CWهای با مضمون پر زرق و برق، یا یک CW رترو محبوب را به عنوان یک نسخه عمومی اصلی رها کنید تا افراد معمولی بتوانند یک جفت فومپوزیت داغ برای خرده فروشی تهیه کنند... یا چند دلار اضافی در ebay. این همان کاری است که برند جردن در حال حاضر با اکثر نسخههای قدیمی خود انجام میدهد، و من به شدت شک دارم که ارقام فروش اصلاً کاهش یافته باشد. به نظر میرسد که رتروهای «ریمستر شده» جردن در مقادیر فراوان تولید میشوند و تا کنون اکثر آنها، اگر نه همه، فروش فوقالعاده خوبی داشتهاند. مطمئناً تعداد انگشت شماری از French Blue VII یا Laser I در فروشگاهی اینجا و آنجا نشسته اند، اما فروش آنلاین همچنان در حال رونق است و اکثریت رنگارنگ ها با وجود افزایش قیمت همچنان در فروشگاه ها فروش فوق العاده خوبی دارند.
این سه گزینه محکم و قابل انجام برای Foamposite در همان جاست... و بسیاری از ما از هر کدام راضی خواهیم بود. مطمئناً، مردانی هستند که دوست دارند 1200 دلار برای خرید یک کفش خرج کنند تا بتوانند با داشتن تنها کسی که می شناسند یک جفت دارند احساس خاص بودن کنند، اما این مرد معمولی نیست. این کلکسیونر نخبه است... و بیشتر افرادی مانند آن از ابتدا حتی کفش را نمی پوشند. جهنم، من اغلب تعجب میکنم که آیا بسیاری از آن بچهها حتی کفشهای کتانی را دوست دارند. گاهی اوقات بیشتر احساس میکنند که میبینند این یک سرگرمی است و احساس میکنند مجموعه کفشهای کتانی قدیمیشان روزی برایشان خانه میخرد. برای تعداد کمی، این اتفاق خواهد افتاد... اما برای بیشتر آنها تنها با مجموعه ای عظیم از کفش های غیر قابل پوشیدن ختم می شود.
اگر اکثریت قریب به اتفاق هم همین احساس را داشته باشند بسیار عالی خواهد بود... زیرا به عنوان مصرف کننده، اگر تعداد زیادی کنار هم بمانیم، قدرت زیادی داریم. اگر جامعه بهطور کلی وارد شود و این رشته بیپایان انتشارات غیرممکن پلیسی را تحریم کند... آنها با عجله کمتر و بیشتر میشوند. مطمئناً، جایی برای "آزادی انحصاری" وجود دارد ... اما این باید استثنا باشد تا هنجار. نایک می توانست به اندازه کافی کرومپوزیت برای همه ما بسازد و 200000 جفت را با قیمت 250 تا 300 دلار در هر پاپ بفروشد... اما در عوض ترجیح می دهند مردم را "تشنه" نگه دارند. چرا؟ من نمی دانم. اگر این شرکت من بود، بیشتر به سود بیشتر علاقه داشتم تا اینکه به بازاری خاص که میخواهد احساس خاص بودن بدهد، علاقهمند بودم، زیرا آنها مایلند هر آخر هفته برای یک کفش کتانی هزینه بیشتری بپردازند.